આજની જીવનશૈલીમાં અપનાવવામાં આવતા ઇચ્છિત સંબંધોને કારણે નવા પ્રકારની અસામાજિકતા, અસુરક્ષા અને ગુનાખોરીના આંકડામાં વધારો થયો છે. રાજધાની દિલ્હીમાં મુંબઈની એક યુવતી સાથે જે ઘૃણાસ્પદ દુષ્કર્મ થયું તે તેની ઓળખ છે. આ હૃદયદ્રાવક ઘટનામાં, લાંબા સમય સુધી સાથે રહ્યા પછી, પીડિતાએ લગ્ન માટે દબાણ કર્યા પછી, લિવ-ઇન પાર્ટનરએ તેની ૨૬ વર્ષીય પાર્ટનરની નિર્દયતાથી ગળું દબાવીને હત્યા કરી હતી, પરંતુ તેના શરીરના ટુકડા કરી નાખ્યા હતા. જ્યારે પુત્રીનો ફોન નંબર સ્વીચ ઓફ રહ્યો હતો અને તેના વિશે કોઈ સમાચાર ન હતા ત્યારે પિતાએ એફઆઈઆર નોંધાવી હતી, હત્યાના પાંચ મહિના પછી હત્યા પ્રકાશમાં આવી હતી.


એ એક કડવું સત્ય છે કે લિવ-ઈન રિલેશનશિપમાં ઘરેલુ હિંસા, મૌખિક દુર્વ્યવહાર અને ઘાતકી હત્યાના કિસ્સા નોંધાય છે. તાજેતરમાં જ જોધપુરમાં પણ પોતાના પાર્ટનરને નશો કરતા અટકાવવા બદલ પાર્ટનરએ ગુસ્સામાં યુવતીનું ગળું દબાવીને હત્યા કરી નાખી હતી. થોડા દિવસો પહેલા, દિલ્હીમાં જ એક મહિલાની તેના લિવ-ઈન પાર્ટનર દ્વારા હત્યા કરીને લાશને હાઈવે પર ફેંકી દેવાની વધુ એક ઘટના પ્રકાશમાં આવી હતી. ગયા મહિને જ્યારે મધ્યપ્રદેશના શિવપુરીમાં એક લિવ-ઈન મહિલાએ સાથે રહેવાની ના પાડી ત્યારે પાર્ટનરએ તેનું માથું પથ્થરથી કચડીને તેની હત્યા કરી નાખી.આવી ઘટનાઓના સમાચાર દેશના ખૂણે-ખૂણેથી આવતા રહે છે.


વર્તમાન યુગમાં લિવ-ઈન રિલેશનશિપને કારણે ઉભી થતી અસલામતી એટલી વધી ગઈ છે કે ઘણી વખત કોર્ટ પણ આવા સંબંધો પર તીખી ટિપ્પણીઓ કરી ચૂકી છે. તાજેતરમાં, જાતીય સતામણીના કેસની સુનાવણી કરતી વખતે, મધ્યપ્રદેશ હાઇકોર્ટની ઇન્દોર બેંચે લિવ-ઇન રિલેશનશિપને અભિશાપ અને નાગરિકોના જીવન અને વ્યક્તિગત સ્વતંત્રતાની બંધારણીય ગેરંટીનું આડપેદાશ ગણાવ્યું હતું. ખરેખર, લિવ-ઇન સંબંધોમાં અસુરક્ષા અને અપૂર્ણતા હંમેશા રહે છે. એકબીજાનો સાથ મળતાં પણ સહજીવનના  હંમેશા આંતરિક શૂન્યતા અને ભયનું વાતાવરણ હોય છે.
આવા મોટાભાગના સંબંધોનું કોઈ ભવિષ્ય હોતું નથી. થોડા સમય પહેલા, ઓરમેક્સ મીડિયા દ્વારા ભારતના ૪૦ શહેરોમાં યુવાનો પર હાથ ધરવામાં આવેલા અભ્યાસમાં, ૭૨ ટકા યુવાનો માને છે કે લિવ-ઇન રિલેશનશિપ નિષ્ફળ જાય છે. મનોવૈજ્ઞાનિક રીતે પણ, સહજીવનના સંબંધમાં માત્ર ભાવનાત્મક સ્તરે ખાલીપણું જોવા મળે છે. આવી બર્બર ઘટનાઓ આવા સંસ્કારોનું પરિણામ છે. આ જ કારણ છે કે થોડા સમય પહેલા સુપ્રીમ કોર્ટે લિવ-ઈન રિલેશનશિપને લગ્નનો દરજ્જો આપવાની વાત કરી હતી, જેથી સામાજિક અને પારિવારિક તાણાવાણાથી દૂર કાયદાકીય નિયમો દ્વારા જ આ સંબંધોને સ્થિરતા અને સુરક્ષા આપી શકાય.


આજના યુવાનોએ એ સમજવું જરૂરી છે કે જવાબદારી વિના લિવ-ઇન રિલેશનશિપમાં લગ્નની સંસ્થા જેવી ભાવનાત્મક, સામાજિક અને પારિવારિક સુરક્ષા મેળવવી મુશ્કેલ છે. એવું નથી કે લગ્ન સંબંધમાં બધું જ સરળ રહે છે, પરંતુ જવાબદારીની ભાવના અને પારિવારિક બંધન મજબૂત પૃષ્ઠભૂમિ બનીને મન અને જીવનને પકડી રાખે છે. વૈવાહિક સંબંધો સાથે સંકળાયેલ સામાજિક સ્વીકૃતિ સુરક્ષા અને શક્તિ પ્રદાન કરે છે. જો સહજીવનના સંબંધમાં કોઈ બંધન ન હોય, તો જવાબદારીની પણ કોઈ ભાવના નથી. ઘણા કિસ્સામાં આ સંબંધો શોષણના ઈરાદાથી શરૂ કરવામાં આવે છે. અફસોસની વાત એ છે કે સહજીવનના સંબંધોમાં પણ છોકરીઓને જ વધુ છેતરવામાં આવે છે.


તેઓ તેમના લિવ-ઇન પાર્ટનર કરતાં આ સંબંધો વિશે વધુ સંવેદનશીલ હોય છે. થોડા સમય પછી તેમના સંબંધોના ભાવિ વિશે આશંકિત થયા પછી, તેઓ લગ્ન કરવાનું અને સ્થાયી થવાનું વિચારવાનું શરૂ કરે છે. આ સંબંધોમાં લિવ-ઇન પાર્ટનર દ્વારા જાતીય શોષણ અને બ્લેકમેઇલિંગનો શિકાર બનીને ઘણી સ્ત્રીઓ ચૂપ રહે છે.